PICO ALCAZABA (3.364mts) ... (Sierra Nevada)

PICO ALCAZABA (3.364mts) ... (Sierra Nevada)

en wij weer op weg.   Vandaag om half 6 met 3 vertrokken vanuit Montefrio.   In Granada nog 3 mensen opgepikt en vandaar uit naar de Alpujarra.   Om 8 in Capileira aangekomen om er om half negen een busje naar boven te nemen.   Na een uurtje bus en een uitleg van Paco,  de gids van het busje, stappen we uit en beginnen aan onze tocht naar de  PICO ALCAZABA 3.364mts.   Dat was ons doel vandaag en vooral dat van Lydie.   In t begin zagen we nog verschillende andere wandelaars maar stilaan volgt ieder zijn eigen weg.    Het tempo zat er goed in en na een paar uur klimmen hadden we 2 mogelijkheden :  via de Mulhacen naar de Alcazaba of rechtstreeks naar de Alcazaba.
Daar de PICO ALCAZABA 3.364mts ons streven was, gingen we voor rechtstreeks.    Eerst daalden we af tot in de vallei van de zeven meren.   Van boven een prachtig zicht.   Eens beneden nog mooier met het glasheldere water.   Daar hebben we dan rond 12h ontbeten met rondom ons pico's van 3000m.   Hoe prachtig kan het zijn in t midden van de bergen.   Na een half uurtje weer verder want we wisten hoe steil we nog naar boven moesten klimmen.  Van hieruit leek er nergens een pad te lopen maar eenmaal eraan begonnen, volgden we de stenen mannetjes en beetje bij beetje met de zon in onze rug en met veel zweten bereikten we de eerste top.   Van hieruit konden we de Alcazaba al zien.  ff rust, iets drinken en hop op naar de top.    HOERA  de top van 3.364m bereikt.  Wat een vergezicht van hierboven.   We konden de kant van de Alpujarras zien en de andere kant richting Granada.   WOUW    Richting Alpujarras hing een donkere wolk maar geen nood dachten we, die trekt wel voorbij of de andere kant uit.   Lekker niet dus.   Om 14:53h stonden we boven in een          T-shirt met sjaaltjes om niet te verbranden.     en ....     om 15:00 stonden we met zijn allen in een regenjas om niet kletsnat te worden.   Kregen we daar een onweer over ons heen met hagelbollen.  Na een paar minuutjes was het over, dachten we.   We daalden terug af en binnen het kwartier hoorden we terug een paar knallen boven ons.   Die wolk volgde ons en de volgende 3 uur hebben we hagelbollen (een pink dik), regen en donderslagen over ons heen gehad.  Veel foto´s zijn er niet meer genomen.  In de vallei van de zeven meren,  zagen we nog trekkers die hun tentjes daar al hadden opgezet om de volgende dag verder te trekken.     Om 18h waren we terug op de plek waar de bus ons kwam oppikken.   Gelukkig was de zon terug van de partij en konden we onze kletsnatte kleding daar te drogen hangen op onze wandelstokken.  Ik was niet de enige in de groep voor wie het de eerste keer was om zo'n onweer mee te maken op 3000m hoogte.    Er zaten stevige beklimmingen tussen en een paar, zeker met de hagel en de regen,  gladde afdalingen.  Toch hebben we er weer met volle teugen van genoten.   In Capileira op een terras nog een afsluitertje genomen en terug naar huis.  Moe en tevreden om 23:00h tussen de lakens gekropen.         Tot de volgende