Elorrieta y Laguna Misteriosa 25-08
We rijden tot aan hoya de la mora en van daaruit gaan we richting pico veleta. We gaan deze keer niet helemaal tot boven maar gaan rechts af naar de Elorrieta. We zien links en rechts de skiliften en na een paar beklimmingen en afdalingen komen we in een rotsachtig gebied. Hier zijn nog maar weinig tekenen van de bewoonde wereld. Wel is het een populaire route daar we toch en dertigtal mensen zijn tegengekomen onderweg naar de top. Het tweede doel vandaag is de laguna misteriosa. Een prachtige plek om de nodige energie op te doen, om te siesten, om foto's te maken, om van de natuur te genieten, in het glasheldere water te turen en zoveel meer.
Het was een prachtdag.
Lasnavillasmm is een chambres d'hôtes met vele wandelmogelijkheden. Je kan wandelen vanuit de boerderij of langs verschillende vertrekpunten terug op onze chambres d'hôtes aankomen: 4 daagse volpension, 8 daagse met ontbijt, 8 daagse volpension. Ben je meer gesteld op rondtrekken hebben we een arrangement voor jullie, je wandelt langs de GR 145 Loja naar Moclin in 6 dagen zonder bagage. http://www.lasnavillasmm.es/wandelen/wandelen_nl.shtm
dinsdag 28 augustus 2012
dinsdag 21 augustus 2012
PICO ALCAZABA (3.364mts) ... (Sierra Nevada)
PICO ALCAZABA (3.364mts) ... (Sierra Nevada)
en wij weer op weg. Vandaag om half 6 met 3 vertrokken vanuit Montefrio. In Granada nog 3 mensen opgepikt en vandaar uit naar de Alpujarra. Om 8 in Capileira aangekomen om er om half negen een busje naar boven te nemen. Na een uurtje bus en een uitleg van Paco, de gids van het busje, stappen we uit en beginnen aan onze tocht naar de PICO ALCAZABA 3.364mts. Dat was ons doel vandaag en vooral dat van Lydie. In t begin zagen we nog verschillende andere wandelaars maar stilaan volgt ieder zijn eigen weg. Het tempo zat er goed in en na een paar uur klimmen hadden we 2 mogelijkheden : via de Mulhacen naar de Alcazaba of rechtstreeks naar de Alcazaba.
Daar de PICO ALCAZABA 3.364mts ons streven was, gingen we voor rechtstreeks. Eerst daalden we af tot in de vallei van de zeven meren. Van boven een prachtig zicht. Eens beneden nog mooier met het glasheldere water. Daar hebben we dan rond 12h ontbeten met rondom ons pico's van 3000m. Hoe prachtig kan het zijn in t midden van de bergen. Na een half uurtje weer verder want we wisten hoe steil we nog naar boven moesten klimmen. Van hieruit leek er nergens een pad te lopen maar eenmaal eraan begonnen, volgden we de stenen mannetjes en beetje bij beetje met de zon in onze rug en met veel zweten bereikten we de eerste top. Van hieruit konden we de Alcazaba al zien. ff rust, iets drinken en hop op naar de top. HOERA de top van 3.364m bereikt. Wat een vergezicht van hierboven. We konden de kant van de Alpujarras zien en de andere kant richting Granada. WOUW Richting Alpujarras hing een donkere wolk maar geen nood dachten we, die trekt wel voorbij of de andere kant uit. Lekker niet dus. Om 14:53h stonden we boven in een T-shirt met sjaaltjes om niet te verbranden. en .... om 15:00 stonden we met zijn allen in een regenjas om niet kletsnat te worden. Kregen we daar een onweer over ons heen met hagelbollen. Na een paar minuutjes was het over, dachten we. We daalden terug af en binnen het kwartier hoorden we terug een paar knallen boven ons. Die wolk volgde ons en de volgende 3 uur hebben we hagelbollen (een pink dik), regen en donderslagen over ons heen gehad. Veel foto´s zijn er niet meer genomen. In de vallei van de zeven meren, zagen we nog trekkers die hun tentjes daar al hadden opgezet om de volgende dag verder te trekken. Om 18h waren we terug op de plek waar de bus ons kwam oppikken. Gelukkig was de zon terug van de partij en konden we onze kletsnatte kleding daar te drogen hangen op onze wandelstokken. Ik was niet de enige in de groep voor wie het de eerste keer was om zo'n onweer mee te maken op 3000m hoogte. Er zaten stevige beklimmingen tussen en een paar, zeker met de hagel en de regen, gladde afdalingen. Toch hebben we er weer met volle teugen van genoten. In Capileira op een terras nog een afsluitertje genomen en terug naar huis. Moe en tevreden om 23:00h tussen de lakens gekropen. Tot de volgende
en wij weer op weg. Vandaag om half 6 met 3 vertrokken vanuit Montefrio. In Granada nog 3 mensen opgepikt en vandaar uit naar de Alpujarra. Om 8 in Capileira aangekomen om er om half negen een busje naar boven te nemen. Na een uurtje bus en een uitleg van Paco, de gids van het busje, stappen we uit en beginnen aan onze tocht naar de PICO ALCAZABA 3.364mts. Dat was ons doel vandaag en vooral dat van Lydie. In t begin zagen we nog verschillende andere wandelaars maar stilaan volgt ieder zijn eigen weg. Het tempo zat er goed in en na een paar uur klimmen hadden we 2 mogelijkheden : via de Mulhacen naar de Alcazaba of rechtstreeks naar de Alcazaba.
Daar de PICO ALCAZABA 3.364mts ons streven was, gingen we voor rechtstreeks. Eerst daalden we af tot in de vallei van de zeven meren. Van boven een prachtig zicht. Eens beneden nog mooier met het glasheldere water. Daar hebben we dan rond 12h ontbeten met rondom ons pico's van 3000m. Hoe prachtig kan het zijn in t midden van de bergen. Na een half uurtje weer verder want we wisten hoe steil we nog naar boven moesten klimmen. Van hieruit leek er nergens een pad te lopen maar eenmaal eraan begonnen, volgden we de stenen mannetjes en beetje bij beetje met de zon in onze rug en met veel zweten bereikten we de eerste top. Van hieruit konden we de Alcazaba al zien. ff rust, iets drinken en hop op naar de top. HOERA de top van 3.364m bereikt. Wat een vergezicht van hierboven. We konden de kant van de Alpujarras zien en de andere kant richting Granada. WOUW Richting Alpujarras hing een donkere wolk maar geen nood dachten we, die trekt wel voorbij of de andere kant uit. Lekker niet dus. Om 14:53h stonden we boven in een T-shirt met sjaaltjes om niet te verbranden. en .... om 15:00 stonden we met zijn allen in een regenjas om niet kletsnat te worden. Kregen we daar een onweer over ons heen met hagelbollen. Na een paar minuutjes was het over, dachten we. We daalden terug af en binnen het kwartier hoorden we terug een paar knallen boven ons. Die wolk volgde ons en de volgende 3 uur hebben we hagelbollen (een pink dik), regen en donderslagen over ons heen gehad. Veel foto´s zijn er niet meer genomen. In de vallei van de zeven meren, zagen we nog trekkers die hun tentjes daar al hadden opgezet om de volgende dag verder te trekken. Om 18h waren we terug op de plek waar de bus ons kwam oppikken. Gelukkig was de zon terug van de partij en konden we onze kletsnatte kleding daar te drogen hangen op onze wandelstokken. Ik was niet de enige in de groep voor wie het de eerste keer was om zo'n onweer mee te maken op 3000m hoogte. Er zaten stevige beklimmingen tussen en een paar, zeker met de hagel en de regen, gladde afdalingen. Toch hebben we er weer met volle teugen van genoten. In Capileira op een terras nog een afsluitertje genomen en terug naar huis. Moe en tevreden om 23:00h tussen de lakens gekropen. Tot de volgende
zondag 19 augustus 2012
Peñon de murcia 19 augustus 2012
Peñon de murcia 19 augustus 2012
Vandaag een minder lange wandeling maar toch om 7:15h vertrokken. Ik blijf in Montefrio en maak van de gelegenheid gebruik om te geocachen. Ik heb mij laten afzetten dicht bij de eerste cache en ga van hieruit verder om deze te zoeken. Deze ging tamelijk makkelijk. In mijn GPS zitten ook de coordinaten van een 2de cache (uit een serie van 13). De 2de was iets moeilijker verstopt maar wel op de exacte plaats.
Van daaruit op Gps terug naar huis (lasnavillasmm) gewandeld en verrassend andere weg genomen dan die ik gewoonlijk neem. Wat een gps al niet kan doen. Het was lichtjes bewolkt maar later op de dag is de zon terug doorgebroken. Een paar mooie foto's gemaakt.
Vandaag een minder lange wandeling maar toch om 7:15h vertrokken. Ik blijf in Montefrio en maak van de gelegenheid gebruik om te geocachen. Ik heb mij laten afzetten dicht bij de eerste cache en ga van hieruit verder om deze te zoeken. Deze ging tamelijk makkelijk. In mijn GPS zitten ook de coordinaten van een 2de cache (uit een serie van 13). De 2de was iets moeilijker verstopt maar wel op de exacte plaats.
Van daaruit op Gps terug naar huis (lasnavillasmm) gewandeld en verrassend andere weg genomen dan die ik gewoonlijk neem. Wat een gps al niet kan doen. Het was lichtjes bewolkt maar later op de dag is de zon terug doorgebroken. Een paar mooie foto's gemaakt.
zaterdag 11 augustus 2012
Crestones de rio seco, Laguna Larga, Corral del Veleta 11 augustus 2013
Crestones de rio seco, Laguna Larga, Corral del Veleta 11 agosto
Vandaag trekken we er op uit voor de ganse dag. Om 6h weer vertrekken bij Las Flores in Montefrio, om 7h in Granada om nog een paar mensen op te pikken. Verder met de auto tot aan het hoogst mogelijke punt van de Sierra Nevada en van daaruit met de bus tot pracktisch aan de Pico Veleta. We vertrekken met 14 graden en dankzij de sluierbewolking hebben we heel de dag niet meer dan 28 graden mometen doorstaan. Bij sommige afdalingen was er zelfs een fris windje en dat deed ff goed. We zijn dus aan de Pico Veleta vertrokken, en zijn er helemaal rond gewandeld. Weliswaar over de toppen en door de dalen. Prachtig om de Pico Veleta vanuit verschillende hoeken te zien. Ook de verschillende meren onderweg zijn de moeite om te zien, allemaal met cristalhelder water.
De verschillende afdalingen vandaag heb ik voorzichtig gedaan. Met losliggende kleine steentjes loop je het risico weg te schuiven en het was wel steil. De beklimmingen daarentegen gingen uiteraard iets trager en met inspanningen maar als je dan boven komt, is er de beloning van ongewone vergezichten en ...
Het hoogtepunt van vandaag, voor mij althans, waren de 11 gieren die voor ons een show hebben weggegeven. Dan sta je pas perplex. Dat is niet te beschrijven.
Om 15:15h terug aan de auto om af te dalen naar het snikhete Granada na een prachtige dag.
Vandaag trekken we er op uit voor de ganse dag. Om 6h weer vertrekken bij Las Flores in Montefrio, om 7h in Granada om nog een paar mensen op te pikken. Verder met de auto tot aan het hoogst mogelijke punt van de Sierra Nevada en van daaruit met de bus tot pracktisch aan de Pico Veleta. We vertrekken met 14 graden en dankzij de sluierbewolking hebben we heel de dag niet meer dan 28 graden mometen doorstaan. Bij sommige afdalingen was er zelfs een fris windje en dat deed ff goed. We zijn dus aan de Pico Veleta vertrokken, en zijn er helemaal rond gewandeld. Weliswaar over de toppen en door de dalen. Prachtig om de Pico Veleta vanuit verschillende hoeken te zien. Ook de verschillende meren onderweg zijn de moeite om te zien, allemaal met cristalhelder water.
De verschillende afdalingen vandaag heb ik voorzichtig gedaan. Met losliggende kleine steentjes loop je het risico weg te schuiven en het was wel steil. De beklimmingen daarentegen gingen uiteraard iets trager en met inspanningen maar als je dan boven komt, is er de beloning van ongewone vergezichten en ...
Het hoogtepunt van vandaag, voor mij althans, waren de 11 gieren die voor ons een show hebben weggegeven. Dan sta je pas perplex. Dat is niet te beschrijven.
Om 15:15h terug aan de auto om af te dalen naar het snikhete Granada na een prachtige dag.
Abonneren op:
Posts (Atom)