Lavaderos de la Reina‏

       SIERRA NEVADA

Om kwart na 5 opstaan, om 10´ na 6h afgesproken met Pepe aan de splitsing met Illora.  En wij op pad.  Eerst een uurtje tot Granada, daar de anderen opgepikt en weer verder.    Om half negen zijn we dan te voet vertrokken.   Toen zaten we al op 2000m.
We vertrokken met 6 mensen. Pepe, Antonio, Yeti (kent de sierra nevada zo goed als zijn broekzak),
Jose, Manolo en ik.   Eerst ff klimmen.  Dat was al zweten.  Daarna een heel stuk bijna vlak.   Na een tijdje zagen we voor ons een vlakte met koetjes en een waterval.  Hier ff een halt voor onze  picknick en daarna weer klimmen.  Deze keer tussen rotsblokken door vlak langs het water.  Heerlijk het geluid van het kabbelende water.  We komen aan op een klein stukje vlak en vragen aan Yeti(onze gids).  Verder of terug?  Nog ff verder.  Ok weer een deel klimwerk in een prachtige omgeving.   Een stopje.   Verder of terug?  Nog ff verder.   Zo gingen we door tot we aan een klein meertje uitkwamen met glashelder water.   We waren nu bijna aan de sneeuwgrens.  Tenminste als we daarvan kunnen spreken want heel veel sneeuw lag er niet meer.    Onderweg 2 andere groepjes tegengekomen en dat was het.   Bij het meertje zijn we teruggekeerd en hadden prachtige vergezichten.   Het was niet honderd procent helder want anders hadden we zeker van hieruit Guadix kunnen zien.   Dat wordt voor een volgende keer.
We kwamen moe en bezweet terug aan de auto na 5 uur stappen.  maar geen nood het was weer genieten van de eerste tot de laatste stap.

parapanda juni 2012

Midden juni is het elk jaar opnieuw feest in Montefrio om de zomer in te huldigen.  Dan is er kermis voor de kinderen en verschillende andere activiteiten.  Zo was er het voorbije weekend een flamenco-optreden. Echt de moeite waard en helemaal niet commercieel.  Heel het dorp is dan op de been om te feesten.   Na het feesten is het dan ook deugddoend om een mooie wandeling te maken. 
Wij zelf wonen op zo'n 850m hoogte en met de auto zijn we naar de Sierra de Parapanda vertrokken.  Het hoogste punt op de sierra  is iets meer dan 1600m.     Deze tijd van t jaar is de bloemenpracht ongelooflijk op deze hoogte.  De geur van de pijnbomen komt je zo tegemoet.  De vlindertjes die er rondvliegen genieten van de attractieve kleur van de bloemetjes.  De bijtjes volgen het voorbeeld van de vlindertjes.   In maart maakten we dezelfde wandeling maar dat is helemaal anders. 
In t najaar doen we ze nog eens over.  Zal weer heel anders zijn.

montefrio - los milanos - montefrio juni 2012

montefrio  - los milanos - montefrio juni  2012

Juni kan al lekker warm zijn.  Daarom starten we vandaag om 7:00h.  Op mijn vrije dag om 6:15h opstaan valt het eerste uur niet echt mee.  We hebben afgesproken aan garage Palmero aan de uitgang van t dorp, richting Tocon.  Eens het uitzichtpunt voorbij,  nemen we de eerste onverharde weg rechts.
We volgen deze een tijdje en komen terug ff op verharde weg.  Die volgen we tot net voorbij de afslag naar cortijo Pregonero. De temperatuur is bijzonder aangenaam.  Dan nemen we de eerste onverharde weg aan onze rechterzijde. Weer hebben we uitzichten op Montefrio, ongelooflijk mooi. Prachtig zijn ook de velden die je van hieruit kan zien : een deel in de schaduw en een deel al beschenen door de vroege zonnestralen.   Deze geven een heel andere toon van licht dan wanneer je hetzelfde ziet in vol zonlicht.  Echt de moeite.   We stappen voor een groot deel in de schaduw en dat is heerlijk.  Genieten van de friste van de schaduw.   Ongeveer halfweg houden we even halt om ff iets te knabbelen en een slokje te drinken. Dan zien we de vallei van los Milanos.  Een uitgestrekte vallei met groene weiden en een lange slingerende weg die wij ver beneden ons zien lopen.  Die weg nemen wij normaal alleen als we naar Malaga rijden.  Vanop deze hoge plek, ziet hij er heel anders uit. Langzaam dalen we terug af en komen terug in Montefrio aan maar aan de andere zijde.  Hier zie je vreemd gevormde rotspartijen, die deze kant van t dorp heel bijzonder maken.   De zon begint al flink warmte af te geven.  Dus achteraf toch wel blij dat ik op mijn vrije dag zo vroeg uit de veren was.